Van Rock Springs naar Elko Nevada. - Reisverslag uit Elko, Verenigde Staten van Dirk en Wil Hoogers - WaarBenJij.nu Van Rock Springs naar Elko Nevada. - Reisverslag uit Elko, Verenigde Staten van Dirk en Wil Hoogers - WaarBenJij.nu

Van Rock Springs naar Elko Nevada.

Door: Dirk

Blijf op de hoogte en volg Dirk en Wil

27 Juni 2015 | Verenigde Staten, Elko

Vandaag de tweede grote transit door drie staten, Wyoming, Utah en Nevada. De rit van Hor Springs WY, naar Elko NV is ongeveer 750 km en zal helemaal over de Interstate 80 gaan. Een prachtige ruim aangelegde snelweg met relatief weing verkeer. VAn Hot Springs to 60 mijl voo Salt Lake City is de weg wat saai. Vooral na de interessante omgevingen die we al hebben bezocht. Voor de eerste bezoeker zak het nog steeds een prachtige omgeving zijn maar we merken zelf dat de lat voor de omgeving wat hoger komt te liggen.
Voor Salt Lake City werden de berger hoger en ruiger en moesten we een pas passeren bij wegwerkzaamheden. Alles werd over een baan geleid, Geen files maar een lagere maximum snelheid (65 ipv 75 Mph) door de pas heen was er direct uitzicht op de olympische springschans en diverse ski pistes. Nu groen, maar op de toppen lag nog volop sneeuw. De interstate gaat dwars door Salt Lake City. De stad waar we precies 5 jaar geleden ook geland zijn om aan de eerste rondrit, toen met een RV en kinderen, te beginnen. Er moest wat extra opgelet worden want de spaghetti van wegen was druk en soms onoverzichtelijk. De stad uit langs het Internationale vliegveld kwamen we langs het meer dat de naam voor de stad in zich heeft, Het gote Salt Lake. Toch een meertje waar de oude zuiderzee gemakkelijk in past. De zoutstranden waren prachtig wit en met de zon en temperatuur (105 graden Farenheid) was een goede zonnebril wel een must naast de airco.Een kleine bergrug was de afschiding tussen het meer en de rest, naar wij verwachten een gewone woestijn. Echter de volgende 85 mijl, 140 km, was een kaarsrechte weg, dwars door een superwit landschap van zoutvlakten. Indrukwekkend saai. Na een 120 km was er een keurige parkeerplaats (overdekt tegen de felle zon) Hier zijn we de zoutvlakte even opgeweest, bij 42 graden Celcius ga je niet zo ver. Heel appart dat er op diverse plekken toch nog kleine water vijvers waren, overblijfsel van de winterse sneeuwval, De hele vlakte ligt toch op ongeveer 1800 meter hoogte.
Een 25 kilometer verder bij de staatsgrens tussen Utah en Nevada in de plaats Wendover was meteen duidelijk dat we in Nevada zijn, Casino's, gokpakhuizen en flitsende reclameborden. Duidelijk dat Nevada op Gokgebied zijn eigen wetgeving heeft die totaal afwijkt van de andere Amerikaanse staten (en daar grof geld mee verdient).
Een aantal mijn verder paseren we weer een tijdzone, van Mountain time gaan we weer naar Pacific time zone een klusje dt door telefoon, radio en computer zelf wordt geregeld, maar voor ons weer een dilemma moet de klok voor of achteruit. In dit geval achteruit en 13:03 werd keurig 12:03 hebben we gratis toch weer een uurtje extra vakantie.
De rest van de route door Nevada was een grote woestijn, sommige door ons bezochte woestijnen hadden meestal wel wat begroeiing maar dat was hier zo goed als niet aanwezig. Droog dor en heet. Dichter bij Elko, meer bergen en daar wat meer groen en zelfs hier sneeuw op de bergtoppen werd het landschap wat vriendelijker, de temperatuur echter hoog.
Het Motel is eenvouding maar netjes en van alles voorzien wat we nogig hebben. Na wtee uurtjes gerus te hebben zijn we even de omgeving gaan verkennen. Een korte rit door de bergen was wederom schiterend, een natuur die we hier midden in het woestijngebied niet hebben verwacht. Helaas konden we de rit niet te lang maken, want de benzinemeter ging naar reserve, Hier moet je toch leerde ik weer altijd met een goed gevulde tank en veel drinken op pad gaan. Het tekort aan bezine bracht ons wel in het leuke stadje Spring Creek, waar naar bleek een nederzetting van een ook in Nederland bekende pizzaboer was volledig ingericht met gokmachines, Geen zin in pizza maar wek in een warme hap komen we terecht bij de buurman van de pizzaboer een Family Grill and Barbeque restaurant. met bar.
Een ruim en aardig ingerichte hoge hal, goed tegen de hitte, met overal weer de bekende gokkasten. Ook hier weer veel begrip voor het weinig kunnen eten en samen een Side Salat, heerlijk aangemaakt, en een pasta met kaas en vlees gedeeld. Zelfs de keurig gedeelde porties kregen we niet op, Niet erg, maar geeft wel aan dat eranders aangekeken wordt tegen het eetgedrag.
Morgen naar South Lake Tahoe.

Reageer op dit reisverslag

Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley

Dirk en Wil

Actief sinds 23 Mei 2010
Verslag gelezen: 165
Totaal aantal bezoekers 22874

Voorgaande reizen:

18 Juni 2015 - 13 Juli 2015

Van Seattle (WA) naar Las Vegas (NV)

10 Juli 2010 - 01 Augustus 2010

Van Salt Lake City naar San Fransico

Landen bezocht: