Independence Day 4th of July, dag 2 LA
Door: Dirk
Blijf op de hoogte en volg Dirk en Wil
04 Juli 2015 | Verenigde Staten, Santa Monica
Vanmorgen rustig aangedaan en niet te vroeg wakker geworden. De vorige dag met de lange wandelingen gaf toch wat spierpijn. Vandaag hebben we besloten gaan we naar de Botanische tuinen in Pasedena net ten noordwesten van downtown LA. Het weer is weer prachtig en de vooruitzichten meer dan goed.
Naar Pasedena is het ongeveer 30 minuten rijden, vanwege de feestdag en 's morgens was het niet druk op de diverse highways. In Pasedena was de ingang naar de Botanische tuinen snel gevonden. Echter het bleef bij een ingang. Gesloten vanwege 4th of July. Pech want door het hek heen zag het er erg mooi uit. Gelukkig hebben we ook internet onderweg en konden we plan B opzoeken, Griffit Park, een mooi natuurgebied bij Hollywood, net onder het wereldberoemde Hollywood sign.
Eerst bij een levende Merry-Go-Around (pony rijden in de ronde)een bakje koffie gehaald en vervolgens een mooi plek opgezocht in het park waar we met de Walmart stoeltjes fijn konden zitten. In de schaduw onde een mooie oude boom. Wil heeft direct haar E-reader gepakt en ik luiter genoegelijk naar een van de meegebrachte luisterboeken. Heerlijk rustig en rond om ons overal verspreid buiten elkaars gehoorgebied groepjes mensen die ontspannen in het park de dag doorbrengen.Het ultime leven voor een Amerikaan uit de grote stad. Al rondkijkendviel mijn oog op een groot insect, met bril op bleek dat een piepklein vogeltje te zijn dat met zijn lange snavel zowat tussen Wil haar blote tenen kwam. Een mooie kolibrie. en heel dicht bij. Keurig in stand in de lucht met vleugeltjes die je bijna niet zag door de snelle beweging. Vrij snel was het beestje weer weg want hij was op zoek naar nectar en niet naar tenenkaas. Even later bleef hij een klein poosje op een tak net boven ons zitten. we konden hem goed bestuderen.. Helaas het pakken van het fototoestel was teveel voor het kleintje en vloog weg. Geen foto wel een mooie herinnering. Een half uurtje later hoorden we een zacht getik. Kan van alles zijn. Maar het blijkt een specht te zijn die boven in een boom insecten uit de bast klopte en vervolgens een paar meter verder naar het nest bracht. Dit is wel keurig op film gezet. Twee woodpeckers verzorgen de kleintjes.
Het volgende plan voor de dag was om Santa Monica Beach te bezoeken, een gezellige plaats met een prachtig strand en een laag tempo van leven idee. Anders dan op Long Beach waar de Juppen en anderen zich belangrijk voelenden zich ophielden en veel ADHD er opna hielden om maar gezien te worden.
Santa Monica blee een prima oord om de rest van de dag door te brengen. Eerst een uurtje op confortabele standstoelen naar het mooie van het leven zitten kijken (Wil de sixpacks en ik de rest). Kopje en een hapje erbij, wat een genot.
De Pier met de permanente kermis was 2 kilometer bij ons vandaan en we besloten er via de kustlijn heen te lopen. In tegenstelling tot het ijskoude water van een 100 mijl noordelijker was dit water aangenaam van temperatuur. Er werd dan ook volop gezwommen an gespeeld. De gezellige wandeling langs de branding werd bij de pier beeindigd. Hier was het ook een gezellige ontspannen bedoeling met veel, niet te veel, kijkers en attractie bezoekers.Het bekende reuzerat en de achtbaan werkten op volle toeren.
Na wat rond te hebben gekeken en de pier te hebben gerond, ijn we via de strandboulevard weer teruggelopen. Wel met hindernissen, Overal waren straatartiesten die vaak heel verdienstelijke acts lieten zien of een goed muziekstukje. Ook de Comedy/Central crew was er aanwezig met een mooie act. Kortom een mix van gezonde inspanning en aanschouwen van culturele hoogstandjes. De tijd vloog dan ook en het was voor ons weer hoogste tijd voor het nemen van een hapje (ivm gezondheid toch ongeveer elke twee uur) Terug bij de auto wilden we eerst via Venice Beach naar een eetgelegenheid gaan kijken. File, door twee oorzaken, een grote brand en 's avonds zou een spectaculair vuurwerk worden afgestoken bij het strand. Hier kwamen duizenden Amerikanen op af ( slecht OV dus met auto's betekende file).
Geen nood, in LA is het rijden op de overvolle wegen een fluitje. Stel je voor je loopt in een heel drukke winkelstraat en je wilt niet stressen. Je springt iets omhoog en laat je door de anderen meevoeren. Wil je een zijstraat in of een andere weghelft, doe dan twee stapjes opzij. Precies zo gaat het autorijden in LA.
Een mijl van het stand werd het verkeer wat rustiger en we besloten op de bonnefooi maar een eetgelegenheid op te zoeken, Eerst de Wasington Blvd maar afrijden. Wel veel eettentjes gezien , maar net niet dat waarvan we dachten, He afwijkend, laten we het eens proberen. Ergens in Beverly Hills aangekomen zgen we een uitspanning die vanwege zijn bouw de aandacht trok. Geheel uit ruwe boomstammen een facade gemaakt. Bij het binnenkomen werden we aangesproken door een reuzachtige donkere man die de oppasser van de uitspanning was (en partner van de eigenaresse). We konden wel wat drinken en nietvan een kaart eten bestellen. Oma was op het terras wat aan het bereiden, dat was het. Even snel gekeken en de oma maakte heerlijk uitziende taco's van verse materialen. Dus ervoor gekozen dat maar eens te proberen. Binnen werden we vriendelijk verwelkomt door de eigenaaresse en begroete ze met een Happy Indepence Day. Dat uit de mond van een buitenlander vonden ze wel heel mooi. Wil aan een glas fris en ik aan een glas alcoholvrije Ginger van eigen recept. hadden meteen volop contact met de andere gasten, Leuke mensen ontmoet en gezellig mee zitten kletsen. Mijn glas Ginger was half leeg en ik complimenteerde de eigenaaresse met het perfect smakende mengsel en waarom ze dit niet in de handel bracht. Glimlachend zei ze dan moet ik een fabriek neerzetten, dat is te veel moeite. Ondertussen had de donkere reus ons de taco-schaal gebracht en wij konden lekker smullen. Wil vond er een nabranderdtje in zitten, maar geen probleem het kwam keurig op.
We wilden voor donker weer in het hotel zijn vanwege vuurwerk en onrust die verwacht werd dus vroeg ik om de rekening. Dat werd weggewuifd, alles was voor rekening van de eigenaar, ze had het zo leuk gevonden dat ze buitenlanders in haar zaak had gehad die aan de 4th of July hadden gedacht.
Een kwartier voor donker waren we bij het hotel en inderdaad het genal en heel veel siervuurwerk begon. Niet zoals bij ons een half uurtje, maar vanaf half negen tot een uur 's nachts aan een stuk door.
Ook dit was weer een dag met leuke en bijzondere ontmoetingen en ervaringen.
Morgen breken we op en gaan voor drie dagen en nachten naar Barstow, Een plaats aan de Route 66 midden in een woestijn.
Naar Pasedena is het ongeveer 30 minuten rijden, vanwege de feestdag en 's morgens was het niet druk op de diverse highways. In Pasedena was de ingang naar de Botanische tuinen snel gevonden. Echter het bleef bij een ingang. Gesloten vanwege 4th of July. Pech want door het hek heen zag het er erg mooi uit. Gelukkig hebben we ook internet onderweg en konden we plan B opzoeken, Griffit Park, een mooi natuurgebied bij Hollywood, net onder het wereldberoemde Hollywood sign.
Eerst bij een levende Merry-Go-Around (pony rijden in de ronde)een bakje koffie gehaald en vervolgens een mooi plek opgezocht in het park waar we met de Walmart stoeltjes fijn konden zitten. In de schaduw onde een mooie oude boom. Wil heeft direct haar E-reader gepakt en ik luiter genoegelijk naar een van de meegebrachte luisterboeken. Heerlijk rustig en rond om ons overal verspreid buiten elkaars gehoorgebied groepjes mensen die ontspannen in het park de dag doorbrengen.Het ultime leven voor een Amerikaan uit de grote stad. Al rondkijkendviel mijn oog op een groot insect, met bril op bleek dat een piepklein vogeltje te zijn dat met zijn lange snavel zowat tussen Wil haar blote tenen kwam. Een mooie kolibrie. en heel dicht bij. Keurig in stand in de lucht met vleugeltjes die je bijna niet zag door de snelle beweging. Vrij snel was het beestje weer weg want hij was op zoek naar nectar en niet naar tenenkaas. Even later bleef hij een klein poosje op een tak net boven ons zitten. we konden hem goed bestuderen.. Helaas het pakken van het fototoestel was teveel voor het kleintje en vloog weg. Geen foto wel een mooie herinnering. Een half uurtje later hoorden we een zacht getik. Kan van alles zijn. Maar het blijkt een specht te zijn die boven in een boom insecten uit de bast klopte en vervolgens een paar meter verder naar het nest bracht. Dit is wel keurig op film gezet. Twee woodpeckers verzorgen de kleintjes.
Het volgende plan voor de dag was om Santa Monica Beach te bezoeken, een gezellige plaats met een prachtig strand en een laag tempo van leven idee. Anders dan op Long Beach waar de Juppen en anderen zich belangrijk voelenden zich ophielden en veel ADHD er opna hielden om maar gezien te worden.
Santa Monica blee een prima oord om de rest van de dag door te brengen. Eerst een uurtje op confortabele standstoelen naar het mooie van het leven zitten kijken (Wil de sixpacks en ik de rest). Kopje en een hapje erbij, wat een genot.
De Pier met de permanente kermis was 2 kilometer bij ons vandaan en we besloten er via de kustlijn heen te lopen. In tegenstelling tot het ijskoude water van een 100 mijl noordelijker was dit water aangenaam van temperatuur. Er werd dan ook volop gezwommen an gespeeld. De gezellige wandeling langs de branding werd bij de pier beeindigd. Hier was het ook een gezellige ontspannen bedoeling met veel, niet te veel, kijkers en attractie bezoekers.Het bekende reuzerat en de achtbaan werkten op volle toeren.
Na wat rond te hebben gekeken en de pier te hebben gerond, ijn we via de strandboulevard weer teruggelopen. Wel met hindernissen, Overal waren straatartiesten die vaak heel verdienstelijke acts lieten zien of een goed muziekstukje. Ook de Comedy/Central crew was er aanwezig met een mooie act. Kortom een mix van gezonde inspanning en aanschouwen van culturele hoogstandjes. De tijd vloog dan ook en het was voor ons weer hoogste tijd voor het nemen van een hapje (ivm gezondheid toch ongeveer elke twee uur) Terug bij de auto wilden we eerst via Venice Beach naar een eetgelegenheid gaan kijken. File, door twee oorzaken, een grote brand en 's avonds zou een spectaculair vuurwerk worden afgestoken bij het strand. Hier kwamen duizenden Amerikanen op af ( slecht OV dus met auto's betekende file).
Geen nood, in LA is het rijden op de overvolle wegen een fluitje. Stel je voor je loopt in een heel drukke winkelstraat en je wilt niet stressen. Je springt iets omhoog en laat je door de anderen meevoeren. Wil je een zijstraat in of een andere weghelft, doe dan twee stapjes opzij. Precies zo gaat het autorijden in LA.
Een mijl van het stand werd het verkeer wat rustiger en we besloten op de bonnefooi maar een eetgelegenheid op te zoeken, Eerst de Wasington Blvd maar afrijden. Wel veel eettentjes gezien , maar net niet dat waarvan we dachten, He afwijkend, laten we het eens proberen. Ergens in Beverly Hills aangekomen zgen we een uitspanning die vanwege zijn bouw de aandacht trok. Geheel uit ruwe boomstammen een facade gemaakt. Bij het binnenkomen werden we aangesproken door een reuzachtige donkere man die de oppasser van de uitspanning was (en partner van de eigenaresse). We konden wel wat drinken en nietvan een kaart eten bestellen. Oma was op het terras wat aan het bereiden, dat was het. Even snel gekeken en de oma maakte heerlijk uitziende taco's van verse materialen. Dus ervoor gekozen dat maar eens te proberen. Binnen werden we vriendelijk verwelkomt door de eigenaaresse en begroete ze met een Happy Indepence Day. Dat uit de mond van een buitenlander vonden ze wel heel mooi. Wil aan een glas fris en ik aan een glas alcoholvrije Ginger van eigen recept. hadden meteen volop contact met de andere gasten, Leuke mensen ontmoet en gezellig mee zitten kletsen. Mijn glas Ginger was half leeg en ik complimenteerde de eigenaaresse met het perfect smakende mengsel en waarom ze dit niet in de handel bracht. Glimlachend zei ze dan moet ik een fabriek neerzetten, dat is te veel moeite. Ondertussen had de donkere reus ons de taco-schaal gebracht en wij konden lekker smullen. Wil vond er een nabranderdtje in zitten, maar geen probleem het kwam keurig op.
We wilden voor donker weer in het hotel zijn vanwege vuurwerk en onrust die verwacht werd dus vroeg ik om de rekening. Dat werd weggewuifd, alles was voor rekening van de eigenaar, ze had het zo leuk gevonden dat ze buitenlanders in haar zaak had gehad die aan de 4th of July hadden gedacht.
Een kwartier voor donker waren we bij het hotel en inderdaad het genal en heel veel siervuurwerk begon. Niet zoals bij ons een half uurtje, maar vanaf half negen tot een uur 's nachts aan een stuk door.
Ook dit was weer een dag met leuke en bijzondere ontmoetingen en ervaringen.
Morgen breken we op en gaan voor drie dagen en nachten naar Barstow, Een plaats aan de Route 66 midden in een woestijn.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
