Naar laatste verblijfplaats Las Vegas

Na een heerlijk rustige dag van gisteren staat na het ontbuit koffers inpakken en auto inladen op het programma. Dit om het laatste traject van ons mooie avontuur te beginnen. Het zal gaan van Barstow CA naar Las Vegas NV. Deze 24/7 feeststad zal voor drie nachten ons onderkomen geven.
Bij vertrek rond half tien was het al lekker warm, 33 graden, een temperatuur die ons in Nederland zou doen zweten en puffen. De verwachting van het weer onderweg is redelijk goed, blauwe luchten, zon, maar wel een stormachtige wind die in de woestijn mogelijk tot een zandstorm kan leiden. Oppassen dus.
Het traject is weer eenvoudig, ongeveer 260 km waarvan 230 op de Interstate 15. Van Barstow naar Baker, een afstand van zo'n 60 km op een nagenoeg rechte weg door heuvelland geheel ontdaan van begroeiing, dessert dus, was redelijk saai. Het gebied is het Mojave Indian Reservate, dat houdt in dat op basis van afkomst, Mojave indiaan, je daar een soort staat in een staat hebt met eigen wetten naast de US regelgeving. Ook heeft men daar meer aan de lokale belastinginkomsten en de stamgenoten genieten voordelen. A;;een vroegen wij ons af "wat zou je in deze dorre hete omgeving nu als dagelijks onderhoud moeten aanpakken" .
Af en toe een nederzetting buiten Fort Irwin, een groot militair opleidingskamp, geen echte commerciele activiteit te ontdekken.
Na Baker bleef het landschap tot onze verrassing af te wisselen. Het varieerde van een zandwoestijn tot vlakten met Creosotestruiken en zowaar op een hoogvlakte van meer dan 3000 voet een bos van Joshua Tree. Een bos is relatief want de bomen staan dan een 30 - 100 meter uit elkaar, maar zowaar heel veel grotere exemplaren van deze bijzondere boom (eigenlijk veel meer dan we in het Joshua Tree National Park hadden gezien).
Na een bergpas met stijle lange hellingen 15 mijl omhoog in een nagenoeg rechte lijn en vervolgens 6-8% naar beneden in 8 mijl, komen we in een dal waar drie zonnecentrales staan. Niet met zonnecellen zoals bij ons, maar een groot aantal hectaren met spiegels, gericht op een 100 meter hoge toren. Het richtpunt van de spiegel zorgde voor zoveel energie dat de temperatuur in het richtpunt water kan oververhitten zodat hoge druk stoom een turbine kan aandrijven die een stad van energie voorziet. De lucht boven de centrale in het stralingsvlak had een onnatuurlijke witte waas, heel bijzonder en gelukkig op foto terug In Europa staat een soortgelijke centrale in Spanje.
Strak op de grens tussen Californie en Nevada staat het eerste feestpaleis. Een soort Disneyland met allerlei atracties die mensen moeten lokken. Ons dus ook. Er moest weer wat gedronken en gegeten worden en een klein kijkje nemen in deze feest-oase. De hier aanwezige outlet mall was enorm en lekker koel. Wil heel blij met wat nieuwe kleding van een merk dat hier prijs-interressant is maar in Nederland onverstandig duur.
Na een half uurtje verder rijden prijkt de toren van Las Vegas aan de horizon. nog een kwartiertje verder rijden we het drukke verkeer van de stad in. Het hotel is al snel gevonden en ook een keurige overdekte parkeerplek vlak bij de ingang van Treasure Island.
Het inchecken was een fluitje. De toegewezen kamer op de 19e verdieping is enorm, niet alleen in formaat, maar ook het uitzicht. Op de Strip en op de bergen. Geweldig mooi.
Na ons te hebben ingericht meteen de omgeving verkennen. We zijn inderdaad op het midden en middelpunt van de Strip. onze overburen Venetian, Pallazi en Wyns. Iets verder op Paris, Flamingo, allemaal bekende toppers.
Vandaag verder de kat uit de boom gekeken,
Morgen naar de Hooverdam.