Van Elko NV naar South Lake Tahoe CA of is het NV?

Vandaag gaat de reis naar South Lake Tahoe, een stad aan Lake Tahoe waar de scheidslijn van twee staten precies doorheen gaat Nevada en Californie. Meteen is dit dan de derde dag van centraal Amerika naar Californie. Het beloofd een redelijk eenvoudige reis te worden.
Omdat het Motel voor ons geen ontbijt kon serveren moesten we eerst op zoek naar een broodje en een koffie. Waar kan dat beter dan bij de Subway en de Starbucks. 's Morgensvroeg dus niet bij de Subway al is deze te vinden in elke Wallmart 24/7 open. Gelukkig kon de Wallmart ons wel bedienen, een overdreven broodje van 50 cm lang, netzo dik als mijn bovenarm en belegd met een voorraad kalkoenfile, kaas en salade waar wij thuis gewoon een week mee doen. Geen wonder dat dit brood in achten ging en we er drie maaltijden mee konden doen. Overigens wel erg lekker,
Ook de Starbucks hoef je hier nooit ver te zoeken voor koffie van hoge kwaliteit en goed warm. In bekerformaat dat precies past in de bekerhouders in de auto. Top geregeld dus. Met deze voorraad eten en drinken vrolijk op weg. De Interstate 80 op om deze voor goede 250 mijl te volgen. Wederom was het landschap welliswaar indrukwekkend, maar niet erg uitdagend. Bij een temeratuur buiten van 43 graden waren de stops snel en doeltreffend. Terug in de aangename wagentemperatuur die we op 26 graden hielden om het verschil niet te groot te maken. In goede wissel van chauferen adviseerd de Garmin ons voor Reno van de snelweg af te gaan om via Dayton en Carson City op South Lake Tahoe aan te koersen. Soms is het wel handig om de instructies netjes op te volgen,
Weg van de snelweg werd het rijden meteen een stuk interessanter. Elke benzinepomp en elk gehucht was gewoon een goktent. Ook kwam de Sierra Nevada snel dichterbij met mooi besneeuwde toppen. Oostenrijk en Zwitserland zijn mooi, maar de Rockies winnen het met grote voorsprong wat mij betreft.
YES!!! Zwaailichten en sirene achter me, Stoppen, in de hoop om door een juut met getrokken pistool uit de wagen gesleurd te worden en ......... viel tegen. Een uiterst vriendelijke diender, een Highway Patrol sherrif, vroeg om de papieren van de auto en een rijbewijs. Nu krijg je in de VS geen autopapieren mee als je er een huurt, dus ik probeerde nog uitdagend, te zeggen dat ik geen autopapieren had. De agent vulde zelf al in dat wij als buitenlanders een auto gehuurd zouden hebben en dus niet s aan autopapieren bij ons konden hebben. Uiterst vriendelijk vertelde hij dat ze in Nevada bezig waren om autobestuurders duidelijk te maken wat de regels zijn met betrekking tot fietsers. Maarja Nederland met 1,5 fiets per hoofd van de bevolking kon dus niets geleerd worden. Toch kregen we keurig een kaartje mee met de regels. Een leuke nieuwe ervaring, sil gezet te worden.
In Dayton waren we toe aan een pauze en het Dayton State Park leek ons een prima plek om te vertoeven en een deel van de broodjes weg te werken. Het betreden van het park was niet voor niets, maar je moest wel zelf alles regelen, geld in de envolope met het kenteken en de datum van bezoek. Een park ranger was hier niet voorzien. Hetbleek een klein parkje te zijn met een leuke variatie aan dieren, Eekhoorns en Chipmuncks samen met de konijnen en hazen. De Bluebird, een voor mij onbekende spechtsoort, een mooie merelgrote vogel met velrode borst en een grote salamander konden we op de gevoelige plaat en video vastleggen.
De rest van de reis was nog maar een peuleschilletje, Op de weg langs Lake Tahoe was het Oh en Ah vanwege de mooie uitzichten.
Booking.com liet ons wat het Motel betreft weer niet in de steek. Een keurige kamer met alles erop en eraan in de staat Californie. De scheidslijn was slechts 100 meter van het motel.
Na een uurtje of twee rust te hebben genomen besloten we een hapje te gaan etenen wat verder rond te kijken.
We kwamen terecht in Nevada, Hard Rock Cafe/ Casino. Reuze gezellig en met een heerlijke maaltijd. Na onze trek te hebben gestilt, het was natuurlijk weer teveel ondanks de halve proties die we gevraagd haden, even door het casino gelopen. Wat een feest was het daar bij voor ons volledig onbegrepen spelen. Bij een tafel met hoge randen werd met fiches gegooid en vervolgens werd er hoera geroepen door een aantal gasten en een ander aantal gasten keek sikkeneurig. Waarom, daar zijn we nog niet achter gekomen.
Door al dat geloop toch weer trek gekregen in een goede kop koffie. Google Maps vertelde ons dat een Starbucks aan de overkant van de straat koffie uitdeelde.Snel gekeken, Geen Starbucks te zien. Echter de koffiezaak was ingetrokken in een nog groter Casino Harrad's om daar meteen een graantje ee te pikken van het goklustige publiek. Koffie was goed en op deze manier sloten we de dag af zoals we waren begonnen.
Morgen een dagje Lake Tahoe.